چرا پنجره دو جداره ؟ ساخت شيشه دو جداره نحوه ساخت شيشه دو جداره
پنجره دو جداره به پنجره اي گفته مي شود كه داراي دو شيشه باشد كه بين اين دو شيشه با گازي مانند آرگون يا هوا پر شده باشد. هدف از دو جداره كردن پنجره، كاهش رسانايي حرارتي و صدايي آن است. پنجره هاي دو جداره از ضخامت 3 ميليمتر تا 12 ميليمتر تهيه مي شوند. در پنجره هاي دو جداره مي توان ازشيشه هاي داراي پوشش و همچنين شيشه هاي سكوريت نيز استفاده كرد
. معمولاً ضخامت هر دو شيشه برابر است. گاهي به دلايل مختلف از جمله اميني يا آكوستيك ضخامت شيشه هاي پنجره دو جداره متفاوت هستند. شيشه ها با قاب فلزي كه اسپيسر ناميده مي شود از يكديگر جدا مي شوند. در برخي از انواع پنجره دوجداره جديد، براي كاهش رسانايي حرارتي از مواد كامپوزيت و فوم به عنوان اسپيسر استفاده مي شود.
شيشه هاي دوجداره را كارخانه هاي شيشه دو جداره با خط توليد مخصوص مي سازند. در ابتدا اندازه شيشه دوجداره مشخص مي شود. اسپيسر ها توسط دستگاه بريده شده و قاب شيشه آماده مي شود. شيشه ها به اندازه معين شده بريده مي شوند و با دستگاه مخصوص شسته مي شوند تا كوچكترين لكه اي بر آن ها باقي نماند. چسب درزگير (معمولاً پلي ايزو بوتلين) روي هر طرف اسپيسر ريخته شده و شيشه ها روي آن چسبانده مي شوند. براي تزريق گاز، دو سوراخ روي اسپيسر شيشه دو جداره ايجاد مي شود. شلنگ هاي تزريق و خروج گاز به شيشه دو جداره وصل شده و آن را از گاز پر مي كنند. معمولاً گاز تزريقي به شيشه هاي دو جداره از نوع آرگون است. براي اطلاع از مزاياي گاز آرگون به اينجا مراجعه كنيد. براي حذف رطوبت هواي بين شيشه هاي دو جداره از ماده جاذب رطوبت استفاده مي شود. پنجره هاي دو جداره در دهه 1930 اختراع شدند و در دهه 1950 به بازار وارد شدند. در بيش از نيم قرن گذشته روش ساخت شيشه هاي دو جداره بسيار بهبود پيدا كرده و ضريب عايق بندي پنجره دو جداره به شدت افزايش يافته است.